گل آنمون

آنمون بومی مناطق مدیترانه است و در ایران ۴ گونه آن شامل A. biflora، A. caucasica، A. coronariaو A. petiolulosa وجود دارد. از مشخصات آن نداشتن گلبرگ و بریده بریده بودن برگ ها است ( ویژگی بارز گیاهان علفی تیره آلاله سانان). گیاهی است دائمی با برگ های مرکب و گلهای زیبا به رنگ قرمز، بنفش، سفید و بدون گلبرگ که دارای ۵ و یا بیشتر از ۵ کاسبرگ گلبرگ مانند است. اندام زیر زمینی این گل اغلب ساقه ژوخه ای است و در برخی ریزوم دیده می شود. گونه مهم آن A. coronariaاست که در انگلیسی به آن Poppy Anemone گویند. قرن ها از آن به صورت گسترده ای در باغ ها، با وجود سرمای زمستان استفاده شده است. گلهای شاخه ای آن از مهر ماه تا فروردین در دسترس است. ژوخه های آن فرفرشکل اند ( قسمت بالایی گرد است). A. blanda نیز یکی دیگر از گونه های باغی مهم است که می تواند به عنوان گیاه گلدانی پیش رس شود. آنمون برای تزیین حاشیه های دائمی و نیز به عنوان گل بریدنی استفاده می شود.

گلدهی: زمان گلدهی در فضای باز به شرایط آب و هوایی غالب منطقه بستگی دارد و هر چه محیط کشت مرطوب تر و سرد تر باشد دیرتر گل می دهد اما با دوام تر خواهد بود. بسته به زمان کاشت می تواند در بهار و پاییز گل بدهد. برای گلدهی در پاییز، بذر آن باید در فروردین ماه کشت شود و از آنجا که جهت تندش بذر و رشد گیاه، دمای زیر ۲۰ درجه لازم است، این حالت محدود به مناطق با آب و هوای سرد اقیانوسی می شود.

نیاز ها: آنمون در خاک سبک و حاصل خیز و در محلی سایه- آفتاب رشد و نمو کرده تا چند روز دمای زیر صفر درجه را تحمل می کند. دمای مناسب برای آن ۱۰-۵ درجه در شب و ۱۸-۱۴ درجه در روز است. دمای ۲۵ درجه باعث کاهش رشد و توقف گلدهی می شود. در شرایط گلخانه ای در تابستان جهت کاهش دما، سایه ایجاد می شود و در دیگر فصول نور کامل آفتاب لازم است. خاک آن باید مرطوب باشد ولی نباید زیاد آبیاری شود. برگ ها و نقطه رشد آن نباید خیس شود.

افزایش: این گیاه به وسیله جداسازی ژوخه و کشت بذر افزایش می یابد که ساده ترین روش کشت بذر است.

بذر: بذر آنمون را از اوایل تا اواخر بهار در شاسی و در خاکی نرم و قوی کاشته روی بذر را با مختصری خاکبرگ الک شده می پوشانند. دمای مناسب جهت تندش بسته به رقم ۲۰-۱۶ درجه است و دمای بیشتر مانع جوانه زنی می شود. اگر بذر ها پیش از کاشت ۱۰ روز به صورت مخلوط با شن مرطوب در دمای ۱۲ درجه نگهداری شوند، باعث بهترین انتشار در سطح خاک و تسریع تندش می شود. پس از روییدن و رشد و نمو گیاهان، آن ها را در فصل پاییز در محل اصلی می کارند. در زمستان باید گیاهان را به وسیله برگ های خشک یا خزه از سرما محافظت نمود. طوقه گیاه در زمان نشاء کردن باید در سطح خاک قرار گیرد. جهت رشد مطلوب، دمای خنک لازم است و دمای بالا باعث کوتاهی ساقه و کوچکی گل می شود. گیاه در بهار سال بعد گل می دهد. در اصفهان بذر آن در اواخر تابستان یا اوایل پاییز در گلخانه سرد کشت شده که برخی گیاهان حاصل در بهار گل می دهند. با گرم شدن هوا گیاهان وارد خفتگی می شوند که باید آبیاری آنها متوقف شود. در پاییز آبیاری را شروع کرده که در بهار سال بعد حداکثر گلدهی را خواهند داشت.

ژوخه: بیشتر ژوخه های تجاری از گیاهانی که یک یا دو سال پیش کاشته شده اند، بدست می آید. حداقل اندازه محیط ژوخه برای گلدهی ۳ سانتی متر است. در این روش ژوخه ها را طوری تقسیم می کنند که هر قسمت دارای جوانه باشد. این روش در ایام مختلف سال قابل اجرا است و گیاهان بدست آمده پس از ۶ ماهگل می دهند ولی از آنجا که این روش مشکل و سرعت افزایش نیز خیلی کند است و خطر آلودگی در اثر بریدن ژوخه ها وجود دارد، کمتر استفاده می شود.

برداشت و نگهداری گل: گل ها را درست در زمانی که باغچه ها در حال باز شدن هستند می چینند و آنها را می توان به مدت ۲-۱ روز در دمای ۷-۴ درجه در انبار نگهداری کرد و پس از خروج از انبار ۵-۳ روز دوام می آورند.