کاربرد گیاهان در معماری را می توان به چهار دسته تقسیم کرد:
-۱عناصر معماری
-۲تقسیم فضا
-۳ایجاد حفاظ
-۴کنترل و ایجاد محوطه های خصوصی
-عناصر معماری
یک معمار برای ایجاد حفاظ از سرما و گرما و مکانی امن،از چوب و فراورده های چوبی ،اجر ،سیمان و فلز استفاده میکند و او به این ترتیب مسیر و حرکت افراد را نیز هدایت کرده و فضای مورد پسند را نمایان می سازد.طراح باغ برای ایفای همین منظور از گیاهان استفاده میکند
گیاهانی که ارتفاع انها یک متر یا کوتاه تر است کنترل فیزیکی برای افراد بالغ نبوده بلکه تاثیر روانی در این کنترل دارند کشت توده متراکم گیاهی از ۲متر به بالا حرکت وضعی و دامنه دید را کنترل میکند.
-تقسیم فضا
موانع گیاهی را به عنوان پرچین برای جدا کرد ن دو قطعه زمین و همچنین برای تقسیم فضایی بزرگ مثل پارک های شهری نیز بکار می برند .توده های گیاهی که در حاشیه پیاده روها کاشته می شوند حرکت عابرین پیاده را کنترل و به طرف مقصدی معین هدایت کرده و مانع عبور عابرین بر چمن ها می شود .گیاهانی که در اطراف و داخل پارک ها کشت می شوند عابر پیاده را هدایت کرده و ماشین ها را مخفی می کند و در ضمن در روز های گرم تابستان سایبان مناسبی برای وسایل نقلیه و عابرین پیاده می باشند.
-ایجاد حفاظ
درختان و درختچه هایی که شاخ و برگ انبوه دارند اگر خیلی نزدیک به هم کاشته شوند بعد از مدتی به دیواره ای سبز تبدیل می گردند، با فرم دادن به بستر کاشت چنین گیاهانی محیط های محفوظ در فضای باز ایجاد می گردد.
کنترل و ایجاد محوطه خصوصی
اگر چه پرچین ها و دیواره های کوتاه نیز برای ایجاد فضای محفوظ و خصوصی بکار میرود ولی پرچین های گیاهی لطافت و زیبایی بیشتر داشته و تنوع رنگ برگ،گل و میوه انان در فصول مختلف سال نیز جالب توجه است .تراکم و ضخامت و ارتفاع دیواره های گیاهی را از طریق انتخاب گیاه یا هرس دقیق مشخص می کنند گاهی از گیاهان برای کنترل دید و پوشاندن مناظر نازیبا استفاده می کنند .
