توسط : انواع دیوار سبز : در این مقاله تصمیم داریم انواع دیوار سبز را بررسی کنیم و تفاوت آن را از نظر ظاهری، پوشش گیاهی و سیستم اجرایی مقایسه کنیم. با گاردن مارکت همراه باشید:
دیوار سبز مستقیم :
در این نوع دیوار سبز بی واسطه به دیوار متصل می شود و گیاهان بر روی روی سطح نما حرکت می کنند. در این نوع ریشه گیاهان رونده یا پیچ در زمین قرار دارد و شروع به رشد می کنند.
یکی از مهمترین دلایلی که خیلی ها از این روش استفاده نمی کنند به این علت است که می تواند به مصالح شما آسیب وارد کند. همچنین هزینه نگهداری این نوع دیوار سبز بالا می باشد.
دیوار سبز دو پوسته (پوسته سبز) :
این نوع دیوار سبز با استفاده از یک سازه نگهدارنده به دیوار متصل می‌شود، انواع روش های آن عبارت است از:مدولار، کابلی ، نمد پلیمری ف شبکه ای ، هیدروپونیک و…
در این نوع دیوار سبز، با استفاده از یک سازه نگهدارنده به دیوار متصل می شود .
دیوارهای سبز یا گرین وال غالباً از قطعات پیمانه‌ای که نگهدارنده ماده رشد هستند ساخته شده‌اند و آنها را می‌توان بنا بر نوع پوشش رشد بکار رفته طبقه‌بندی کرد:
دیوار سبز با پوشش نرم
دیوارهای دارای پوشش نرم سیستم‌های نوع «خاک درون تاقچه» یا «خاک درون کیف» دارند. سیستم‌های دارای پوشش نرم بسته‌های خاک خود را در کیف یا مکانی مانند طاقچه دارند و سپس بر روی دیوار نصب می‌شوند.
لازم است که پوشش این سیستم‌ها حداقل یکبار در سال در مکان‌های خارجی و بطور تقریبی دو بار در سال در مکان‌های داخلی تعویض شود. سیستم‌های خاک نرم برای مناطق دارای فعالیت لرزشی مناسب نیستند. اصلاحات فقط با انباشتن مجدد خاک در حفره‌های دیوار بدست می‌آیند، که این امر دشوار و آشفته است. سیستم‌های دارای خاک نرم نباید در مناطقی که رفت‌وآمد عمومی زیادی وجود دارد نباید استفاده شوند، جایی که به نسبت شلوغ و آشفته است و در طی زمان کم کم خاک خود را از دست می‌دهند.
بطور مهم‌تر، چون این سیستم‌ها می‌توانند به راحتی بوسیله باد حاصل از باران یا بادهای سنگین از بین بروند، این سیستم‌ها را نباید در کاربردهایی بیش از ۸ فوت ارتفاع استفاده کرد. سیستم‌هایی در آسیا وجود دارند که با استفاده از سیستم‌های سایه‌افکنی برای نگهداشتن پوشش در سیستم دیوار سبز حتی زمانی که گدازش خاک تحت بار لرزشی اتفاق می‌افتد، مشکل فرسایش پوشش نرم را حل می‌کنند. در این سیستم‌ها، گیاهان می‌توانند خود را در خاک گدازش یافته تحت بار لرزشی ریشه کن کنند و بنابراین لازم است که به منظور جلوگیری از افتادن از دیوار، گیاهان در این سیستم حفظ شوند.
سیستم‌های دارای خاک نرم بدون سیستم‌های فرسایش پوشش فیزیکی بهترین گزینه برای باغبان خانه است جایی که کاشت مجدد از یک فصل تا فصل دیگ یا سال به سال مطلوب است. سیستم‌های خاک نرم با سیستم‌های فرسایش پوشش فیزیکی برای تمام کاربردهای مربوط به دیوار سبز مناسب هستند.
دیوار سبز با پوشش حصیری
بیشتر سیستم‌های دیوار سبز حصیری می‌توانند از فیبر الیافی یا حصیرها باشند. پوشش حصیری به نسبت لاغر و در چندین لایه است و به این طریق نمی‌توانند سیستم‌های ریشه لرزان گیاهان بالغ را برای بیش از سه تا پنج سال قبل از اینکه ریشه‌های حصیر را بپوشانند و آب نتواند بطور مناسب از حصیرها بگذرد. روش اصلاح این سیستم‌ها جابجا کردن قطعات بزرگ سیستم در طی زمان با برش حصیر بیرون از دیوار و جابه‌جا کردن آن با حصیر جدید است این روند مطابق با ساختارهای ریشه گیاهان همسایه بر روی دیوار است و غالباً در روند اصلاح بسیاری از گیاهان جانبی را از بین می‌برد.
این سیستم‌ها بهترین کاربرد را در قسمت داخلی ساختمان دارند و بهترین انتخاب برای نواحی دارای فعالیت لرزشی کم با گیاهان کوچک که رشد نمی‌کنند، هستند. مهم است توجه داشته باشید که سیستم‌های حصیری بطور خاص از لحاظ آب غیرمؤثر هستند و غالباً به دلیل باریک بودن و عدم توانایی در نگهداشتن آب و فراهم کردن حائلی در برابر ریشه‌های گیاه به آبیاری مداوم نیاز دارند. این خاصیت غیرمؤثر بودن سبب می‌شود که این سیستم‌ها، سیستم چرخش مجدد آب را در خود داشته باشند که این خود هزینه‌ای اضافی دارد.
بهتر است که پوشش حصیری برای نصب‌های کم ارتفاع‌تر از ۸ فوت بکار برده شود جایی که اصلاحات به آسان تکمیل می‌شوند.
دیوار سبز با پوشش ساختاری
پوشش‌های ساختاری قطعاتی هستند که نه نرم و نه حصیری هستند، اما بهترین مشخصه‌های هر دو را در خود دارند که می‌توانند در اندازه‌ها، شکل‌ها و ضخامت‌های مختلف تولید شوند. مزیت این پوشش‌ها این است که برای ۱۰ تا ۱۵ سال نمی‌شکنند و با توجه به گیاهی که برای دیوار انتخاب می‌شود می‌توان ظرفیت آب را بالا برد یا کم کرد، می‌توانند pH و EC’S مناسب گیاه داشته باشند و برای حفظ و جابجایی‌ها به راحتی کنترل شوند.
این پوشش‌ها بهترین انتخاب برای دیوار زنده در کاربردهای داخلی و خارجی هستند. همچنین این پوشش‌ها بهترین انتخاب برای نواحی‌ای هستند که لازم است بادهای زیاد، فعالیت لرزشی یا ارتفاع‌ها در طراحی نشان داده شوند. پوشش ساختاری بدلیل دوام طولانی مدت و کاربرد بسیار بالایی که در محیط‌های مختلف دارند بر دیگر پوشش‌ها ارجحیت دارد. در رابطه با نصب می‌توان گفت که هزینه نصب آنها بالا و هزینه حفظ آنها کمتر است.
بحثی نیز در رابطه با دیوارهای زنده فعال وجود دارد. دیوار زنده فعال هوا را از طریق برگ‌ها، ریشه‌ها و خاک گیاهان دیوار می‌گیرد و سپس آن را به سیستم HVAC ساختمان بر می‌گرداند تا مجدداً در ساختمان بچرخد. مشکل این سیستم این است که علی‌رغم نصب دیوار زنده هنوز لازم است تمام تجهیزات تهویه هوای استاندارد ساختمان نصب شوند؛ بنابراین هزینه اضافه شده طراحی، برنامه‌ریزی و اجرای دیوار زنده فعال هنوز مورد بحث است.
با تحقیق بیشتر و استانداردهای UL برای پشتیبانی داده‌های کیفیت هوا از دیوار زنده، ممکن است تهویه هوای ساختمان‌های بوسیله گیاهان روزی امکان‌پذیر شود. تحقیق در رابطه با موضوع کیفیت هوا و گیاهان هنوز ادامه دارد. بیشتر تحقیق آورده شده از مطالعات NASA که در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ توسط Alan Darlington انجام شده است. تحقیقی دیگر تأثیر گیاهان بر سلامتی کارمندان اداره را نشان داده است.
انواع دیوار سبز بر اساس سیستم اجرا
در بخش اول این مطلب مروری بر انواع دیوار سبز بر اساس پوشش رشد داشیم. در ادامه به معرفی انواع سیستم اجرای دیوار سبز خواهیم پرداخت. با گاردن مارکت همراه باشید
۱-دیوار سبز مدولار:
این داربست‌ها، داربست‌های فلزی بسیار سبکی از جنس استیل گالوانیزه هستند که یا بر دیوار بنا قرار گرفته‌اند و یا دارای سازه مستقل خواهند بود که گیاه بالا رونده را نگاه می‌دارند. به این پانل‌ها همچنین می‌توان فرم داد تا اشکال و منحنی‌های مورد نظر را ایجاد نمایند.
این سیستم مدولار به دلیل سختی و صلابت پانل‌ها می‌تواند بین قسمت‌های مختلف ساختمان پل زده و یا به عنوان دیواره‌های سبز مستقل به کار گرفته شوند.
۲-دیوار سبز کابلی:
سیستم کابلی برای نگهداری ازگیاهان رونده پر شاخ و برگ و با رشد سریع بکار می‌رود .سیستم کابلی از یک سری توپی، غالباً از جنس فولاد ضد زنگ تشکیل شده، که قابلیت عبور کابلها و کشش و انقباض آنها از میان یکدیگر را جهت شکل گیری شبکه مورد نظر فراهم کرده، تکیه و حامل گیاه مورد نظر می‌باشد.
توپی‌ها به کمک پیچی که از میان سوراخ مرکزی توپیعبور می‌کنند به سطح دیوار نصب می‌شوند. نحوه قرار گیری و فاصله بین توپی‌ها در روی دیوار مطابق با طرح خاص انتخابی خواهد بود.
۳-دیوار سبز شبکه ای:
سازه بسیار سبکی است که حائلی از شبکه‌های فولادی برای گیاهان بالارونده ایجاد نموده که این حائل به دیوار یا به سازه ساختمان متصل می‌شود.شبکه های سیستمیاغلب برای نگهداری از گیاهانی که رشدی آهسته داشته، و به پشتیبانی بیشتری نیاز دارند، کاربرد دارند.
سیستم‌های شبکه توری انعطاف‌پذیر تر از سیستم کابلی بوده و قابلیت طراحی متنوع تری را دارند.
۴-نمد پلیمری:
تجسم طرح شامل سیستم کاشت در روشی است که گیاهان زنده بر روی یک سطح عمودی کشت می‌گردند. این سیستم شامل یک پارچه نمدی پلیمری با قابلیت زهکشی مناسب می‌باشد که به شکل مشخصی تا خورده بر روی قاب زیرساخت قرار می‌گیرد؛
به نحوی که یک یا چند گلدان یا محفظه برای کشت عمودی به صورت ردیفی با جیب رو به بالا ایجاد گردد. گیاه در غلاف اولیه قرار گرفته و در این محفظه‌ها کشت می‌گردد. این روش سیستم جدیدتر نصبت به دیگر سیستم‌های اجرای دیوار سبز است و دارای مزایای بیشتری نصبت به روش‌های گذشته می‌باشد.
از مزایای این سیستم نصبت به سایر سیستم‌ها می‌توان به سبکی سازه دیوارسبز، تعویض و تغییر آسان گیاهان، تهویه مناسب ریشه گیاهان، سیستم زهکشی قوی تر، آزادی عمل در انتخاب گیاهان مختلف و.. اشاره کرد.
۵-دیوار سبز هیدروپونیک
در این روش بستر کشت بر پایه آب می‌باشد به عبارتی خاک دیگر وجود ندارد و آب کلیه مواد غذایی این دیوار زنده را تأمین می‌نماید. از ویژگی‌های این روش استفاده از تنوع بیشتر گیاهان، ضخامت کم، سبک و امکان نقش پذیری می‌باشد به عبارتی طرح مد نظر کشیده شده و سپس گل‌ها و گیاهان نصب می‌گردد.
دیوار سبز هیروپونیک بسیار جذاب بوده و مجهز به سیستم تأسیساتی می‌باشد که به صورت هوشمند مواد غذایی را به گیاهان دیوار سبز تزریق می‌نماید. جالب توجه است که سابقه ایجاد و استفاده از تفکرات روش هیدروپونیک به ایران باستان برمی گردد.
آیا اطلاعات دیگری در مورد انواع دیوار سبز دارید؟ اگر دارید می توانید در بخش کامنت بنویسید.
