1. مراحل طراحی منظرLandscape design

مزایای یک سیستم سازماندهی‌شده در توسعه طراحی منظر بسیار ارزشمند است.
همانند اکثر تلاش‌ها، سطح بهره‌وری نسبت به ورودی زمان، با یک رویکرد سازمان‌یافته به میزان زیادی افزایش می‌یابد.
مراحل طراحی منظر :

توسعه طرح نقشه.اجرای تجزیه و تحلیل سایتارزیابی نیازها و خواسته‌های خانواده.تعیین نواحی فعالیت طراحی نواحی فعالیت انتخاب گیاه و قرار دادن آن

1- توسعه طرح نقشه

تجسم برخی از جنبه‌های طراحی بدون جایگذاری آنها در مقیاس روی کاغذ دشوار است.
طراح باید با نقاشی‌ها یا طرح‌ها فکر کند و اشتباهات خود را روی کاغذ ایجاد کند نه روی سایت منظر.

طرح نقاشی باید شامل :

جایگذاری دقیق خانه در محلمکان و اندازه‌های دقیق خانه با جایگذاری پنجره و دربراه‌های ورودی ماشین‌رو و یا پیاده‌رو موجود باشد.

در صورتی که مشتری نقشه دقیقی از خانه و موقعیت و نقشه طبقات خانه با ابعاد خارجی داشته باشد، این امر موجب صرفه جویی زیادی در زمان می‌شود.
این نقشه‌ها ممکن است از پرونده سازنده، توسعه‌دهنده یا پرونده مالکیت شهرستان یا شهر کسب شود.
به طور معمول، 1 اینچ برابر با 5 فوت یا 1 اینچ برابر با 10 فوت است، اما شما می‌توانید مقیاس دیگری را براساس ابعاد طراحی و ابعاد پروژه خود انتخاب کنید.
ابزارهای نقاشی مورد توصیه عبارتند از: مداد، مربع-T، خط‌کش‌هایی با مقیاس مختلف، گونیا، پاک کننده چسب هنری، نوار، کاغذ خط‌دار (8 یا 10 مربع در هر اینچ) و برگه ردیابی یا برگه کار.
طراح باید میز کاری محکم و ثابتی داشته باشد.

2- انجام تجزیه و تحلیل سایت

بررسی کامل ملک مشتری، امری ضروری است.
طرح نقشه، شما را در سازماندهی اطلاعات حاصل از تجزیه و تحلیل سایت کمک خواهد کرد.
تجزیه و تحلیل کامل سایت می‌تواند موجب صرفه‌جویی در زمان و پول شما شود.
پوشش گیاهی، عوامل و ویژگی‌های طبیعی، نماها،سطح نویز، قرارگیری وسایل، خطوط حریم/شکست و ویژگی‌های معماری اولیه خانه باید ذکر شود.

پوشش گیاهی

گیاهان موجود باید بررسی شوند. شرایط و مکان درخت باید ثبت شود.
درختان املاک مجاور که روی الگوهای سایه در ملک مشتری تأثیر می‌گذارند، نیز باید بررسی شوند.
این اطلاعات برای طراحان ضروری است، به خصوص اینکه وظیفه آنها است که این خانه را به محیط طبیعی یا تنظیمات موجود اضافه کنند، یا محیطی ایجاد کنند که کارکردی داشته و ساختار را تکمیل کند.
همچنین بوته‌ها، پوشش‌های زمینی و علف‌های هرز باید از نظر شرایط و استفاده بالقوه آنها مورد بررسی قرار گیرد.

مهندس طراحی منظر نیز ممکن است در حفاظت پوشش گیاهی موجود در طول ساخت و ساز مشارکت کند.
شاید بهتر باشد که ترافیک وسیله نقلیه را از مناطق نزدیک به درختان با ارزش ممنوع شود.

2. عوامل و ویژگی‌های طبیعی

عوامل و ویژگی‌های طبیعی منظر عبارتند از:

1- جهت‌گیری خانه

جهت‌گیری خانه بر قرارگیری بخش‌های مختلف خانه در معرض خورشید تاثیر می‌گذارد.
این دانش ضروری است، بنابراین طراح می‌تواند سایه را در نقاط مهم ارائه داده و نواحی فعالیت مناسب را تعیین کند.
برای مثال، جهت‌گیری جنوب شرقی، معتدل‌ترین نقطه در طول سال است، در حالی که شیب غربی در فصل تابستان، گرم و در فصل زمستان سرد است.

2- فرم زمین

فرم زمین به تغییرات شیب و یا ارتفاع زمین اشاره دارد.
این مورد، مدل الگوهای تخلیه سطحی آب را تعیین می‌کند و دانش ضروری برای مهندس طراح چشم‌انداز در ایجاد مناظر کاربردی و زیبا‌شناسی است.

3- شرایط خاك

ویژگی‌های خاک، گزینش و قرارگیری گیاهان را تعیین می‌کند.
pH خاک، مواد مغذی و ظرفیت نگهداری آب و زهکشی باید مورد توجه قرار گیرند.
سطوح حاصلخیزی بومی و مشخصات خاک ممکن است با پوشش گیاهی موجود نشان داده شود.

4- توزیع باران

توزیع بارش می‌تواند به صورت منطقه‌ای تعیین شود.
دوره‌های بارندگی سنگین می‌تواند مشکلات خاک‌های کم عمق یا مسائل ایجاد آب ساکن ناخواسته را افزایش دهد.
گاهی اوقات این شرایط ممکن است نیاز به مهندسی تغییرات زهکشی با برخی انواع کاشی یا لوله داشته باشد.
اغلب شرایط، نیاز به انتخاب دقیق گیاه دارند.

5- الگوي باد فصلی

جهات غالب باد به لحاظ منطقه، فصل و زمان روز متغیر است.
جایی که جهت باد در تابستان و زمستان متفاوت است، گیاه‌کاری را می‌توان برای جلوگیری از بادهای زمستانی سرد از سمت ایوان و‌ گرمای سوزان تابستانی به این منطقه تنظیم کرد.
هنگام اجرای تجزیه و تحلیل سایت، از بررسی شکاف‌های ایجاد شده در گیاهان و سازه‌ها در ملک و یا در املاک مجاور اطمینان حاصل کنید.

6- شرایط اقلیمی

همه این عوامل برای ایجاد میکرو-اقلیم تعامل دارند.
این به این معنی است که شرایط در یک نقطه مجزا ممکن است به طور قابل توجهی از شرایط در منطقه دیگر منظر متفاوت باشد.
طراح باید این تغییرات را در نظر بگیرد تا «با ظرافت مناسب» نقشه منظر و انتخاب گیاه را به شکل دقیق تنظیم نماید.

نماها

منظر‌ها باید شناسایی شوند تا حفظ شده یا برجسته شوند.
به همین ترتیب، نماهای کمتر مطلوب نیز باید درنظر گرفته شود تا بتوان تصویرسازی را برنامه‌ریزی کرد.
نماها و فعالیت‌هایی با فاصله 30 فوت (9 متر) یا بیشتر از خط املاک باید بررسی شوند.
در طول تجزیه و تحلیل سایت، نماها باید از داخل خانه به بیرون و از بیرون به داخل خانه مشاهده شوند.
در صورت امکان، املاک همسایه‌ها را در موقعیت‌هایی در مکان مشتری مشاهده کنید و املاک مشتری را نیز از موقعیت همسایگان نظاره کنید.
هم‌چنین خانه باید از زوایای مختلف خیابان مشاهده شود.
تصاویر گرفته شده از یک دوربین فوری می‌تواند در یادآوری نماهای مختلف خاص به طراح به هنگام نشستن پشت میز نقاشی سودمند باشند.

سطح نویز

موارد مغشوش کننده حواس پیرامونی نیز باید شناسایی شوند.
برای این حالت ممکن است از همسایگان یا صاحب ملک درباره این عوامل سوال کنید.
منبع نویز مانند جاده‌ها، کارخانجات، اره‌برقی، و غیره را ضبط کنید و جهت و فاصله منبع را ترسیم کنید.
هم‌چنین زمانی از روز که سطح نویز در اوج است، می‌تواند مهم باشد.
ممکن است بازگشت به سایت در طول چنین دوره‌ای لازم باشد. عوامل حواس‌پرتی دیگر شامل نور یا بو است.

قرارگیری وسایل

خطوط خدماتی ممکن است روی استخرها یا زیر زمین باشد.
موقعیت اینها را در طرح نقشه تعیین کنید. همچنین کنتور برق، واحد تهویه مطبوع و شیرآلات آب را در خانه قرار دهید.
موقعیت کابل‌های تلویزیون و تلفن، خطوط آب و خطوط فاضلاب یا مخزن آب و خط میدان را در نظر بگیرید.
شرکت‌های کابل کشی تلویزیون و شرکت تلفن معمولا خطوط خدماتی خود را با دقت تعیین می‌کنند.
با این حال، این خدمات باید از قبل درخواست شود.

3- طراحی مناطق فعالیت

در طراحی مناطق فعالیت باید یک رویکرد سیستماتیک اتخاذ شود.
نخست، اهداف طراحی را تعیین کنید و نوع کلی طرح، رسمی و یا طبیعی بودن آن را مشخص نمایید.
برای نیازهای ساختاری برنامه‌ریزی کنید، تغییرات فرم زمین را در نظر بگیرید،
جریان ترافیک را تعیین کنید، فرم بستر را توسعه دهید و سپس مواد گیاهی را مشخص نمایید.

1- نیازهای ساختاری

نیازهای ساختاری باید در ابتدا مورد توجه قرار گیرند.
اگر یک ساختمان انباری مورد نیاز است، یک سطح و نقطه دسترسی باید برنامه‌ریزی شود.
دسترسی احتمالی ممکن است به معنی یک مسیر یا دسترسی محدود به وسایل حمل هیزم و غیره باش.

2- تغییرات فرم زمین

اطلاعات فرم زمین به دست آمده از تجزیه و تحلیل سایت، می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
آیا مشکلات زهکشی سطحی وجود دارد؟ اگر چنین است، نحوه‌ی اصلاح آنها را تعیین کنید.
ملاحظات مهندسی و قانونی در مشکلات زهکشی سطحی عمده، دخیل هستند.
شاید راهکارهای ساده ممکن است زهکشی سطحی افراد دیگر را تحت تاثیر قرار دهد.
آبراهه‌های گیاهی، آبراهه‌های آجری یا احتمالا کاشی‌های زهکشی را باید مدنظر قرار دهید.
ممکن است مشکلات زهکشی وجود نداشته باشد، اما اصلاحات فرم زمین را می‌توان برای ایجاد علاقه و یا کمک به جلوگیری از نماهای ناخواسته و یا نویز به کار برد.
باید مراقب باشید که مشکلات زهکشی سطحی آب با تغییرات فرم زمین ایجاد نشود.

فرم زمین موجود ممکن است شیبدار باشد که مشکل‌ساز خواهد شد.
شیب یا تندی موجود، اقداماتی که باید انجام شود را تعیین خواهد کرد.
پوششهای زمینی ممکن است پاسخی برای شیب‌های طویل و ملایم باشند در حالی که تراسها با پله‌های آهنی یا بلوکها می‌توانند مشکل انبار کوتاه و شیبدار را حل کنند.
به علت ایمنی نگهداری، چمن نباید بر روی شیب بزرگتر از ۱:۶ (1 فوت افزایش در هر 6 فوت اجرا) قرار داده شود.
سایر مواد پوشش زمین احتمالا دارای شیب ۱:۲ یا 1: 3 خواهند داشت.
مالچ نباید در شیب بیشتر از 1:10 قرار گیرد.

3- توسعه فرم بستر

فرم بستر، جریان ترافیک و انتخاب گیاه و جایگذاری آن از عناصر هنری و اصول طراحی که قبلا مورد بحث قرار گرفته‌اند، استفاده می‌کنند.
این موارد با تشریح توسعه مناطق خاص بهتر پوشش داده می‌شوند.

مکان عمومی. منطقه عمومی بخشی از چشم‌انداز مسکونی است که مردم می‌بینند و استفاده می‌کنند.
روند فعلی به سمت مجتمع‌های مسکونی کوچک‌تر، توسعه حیاط‌ جلویی برای زندگی خانوادگی را تشویق می‌کند.
محوطه عمومی حاوی مسیرماشین‌رو، پارکینگ، پیاده‌رو، فضای باز و منطقه ورودی است.
هدف منطقه عمومی بهبود خانه، دسترسی راحت و هدایت بازدیدکننده به ورودی است.

گیاه کاری

گیاه‌کاری بنیادی همه محوطه‌سازی نیست اما می‌تواند بخش مهمی از طراحی چشم‌انداز کارکردی باشد.
اغلب اوقات در گیاه‌کاری بنیادی افراط می‌شود و تنها به آن فکر می‌شود.
تاریخ نشان می‌دهد که گیاه‌کاری بنیادی برای جلوگیری از دید سازه‌های بلند و کاهش  سرعت هوای سرد به خانه مورد استفاده قرار می‌گرفت (شکل 10).
اگر چه این نیازها اغلب امروزه وجود ندارند، برخی از باغداران و صاحب‌خانه‌ها فکر می‌کنند که باید هر سازه‌ای با گیاهانی پوشانده شود.

اهداف گیاه‌کاری بنیادی برای کانونی‌سازی ورودی اصلی، تکمیل سبک معماری خانه و شکست خطوط طویل پیوسته خانه و تلفیق آن به محیط اطراف است.
طراح باید از عناصر رقابتی که از ورودی اصلی و به طور کلی خانه منعکس می‌شوند، اجتناب کند.
یک بستر مجزا در وسط منطقه سبز باز، یکی از این عناصر رقابتی است.
گیاهانی باید انتخاب شوند که بتوانند به راحتی در مقیاس مناسب با خانه نگه داشته شوند.
این مورد احتمالا شایعترین عامل شکست گیاه‌کاری بنیادی است.

یک قاعده کلی این است که ارتفاع گیاهان در گیاه‌گاری بنیادی نباید از دو سوم ارتفاع دیوار در گوشه‌های خانه تجاوز کند.
به طور کلی، ارتفاع گیاه نباید از ارتفاع خطی از در ورودی به این نقطه در گوشه خانه فراتر رود
این به این معنی نیست که هر خانه‌ای باید این سبک گیاه‌کاری را داشته باشد.

تعادل در طراحی منظر

تعادل در طراحی منظر همیشه ضرورت ندارد.
عدم تعادل ممکن است با ویژگی‌های معماری برخی از خانه‌ها برای ایجاد اثرات مطلوب و جذاب استفاده شود.
با این حال، زمانی که تعادل خواسته می‌شود، باید محقق شود.

تعادل متقارن در طراحی منظر مسکونی بیش از حد استفاده می‌شود.
این رویکرد یک رویکرد رسمی و یکنواخت به نظر می‌رسد.
تعادل نامتقارن اغلب برای مناظر مسکونی مطلوب‌تر است زیرا تعادل بدون یکنواختی ایجاد می‌شود.
در این مثال اندازه با توده و بافت تعادل دارد. سبک معماری می‌تواند استفاده از تقارن یا عدم تقارن را مشخص کند.
مسیرهای ماشین‌رو، پارکینگ و پیاده‌رو باید کارکردی باشند.
آنها باید در موقعیتی باشند که دسترسی آسان از نقاط ورود به املاک به ورودی خانه فراهم کنند.
اغلب پیاده‌رویی از خیابان به درب جلویی، بدون توجه به دسترسی مسیر ماشین‌رو به درب جلویی مدنظر قرار می‌گیرد.
اکثر اوقات تقسیم پیاده‌رو حیاط جلویی ضرورتی ندارد و ممکن است حذف شود.

4- جریان ترافیک در طراحی منظر

سطوح پیاده‌رو و مسیر ماشین‌رو باید براساس تقاضای ترافیک انتخاب شوند.
پیاده‌روها و مسیرهای ماشین‌رو کم ترافیک ممکن است با مواد ارزان‌قیمت مانند پوست درخت و یا شن و ماسه پوشانده شود،
اما پیاده‌روها و مسیرهای ماشین‌رو با تقاضای ترافیک بالا باید سطح سختی داشته باشند.

پیاده رو

پیاده‌روی دو نفره باید حداقل 4 فوت (1.2 متر) عرض داشته باشد.
پیاده‌رو برای یک نفر باید حداقل 30 اینچ (74 سانتیمتر) عریض باشد.
یک مسیر ماشین‌رو مستقیم برای یک ماشین باید حداقل 8 فوت (2.4 متر) عریض باشد
در حالی که برای دو خودرو در کنار هم 14 فوت (4.3 متر) مورد نیاز است.
مسیر ماشین‌رو دایروی باید دارای حداقل شعاع 18 فوت (5.5 متر) و شعاع بیرونی 32 فوت (9.8 متر) با عرض 14 فوت (4.3 متر) باشد.
گام‌ها باید با در نظر گرفتن آسایش فرد در اولویت اول طراحی شوند.

به طور کلی، یک گام بلندتر، با ارتفاع بیشتر، باید سطح بیشتری داشته باشد.
یک قاعده سرراست بیان می‌کند که دو برابر ارتفاع و عرض گام باید برابر 26 یا 27 باشد.
رمپ‌ها برای دسترسی ویلچیر در برخی از مناظر مسکونی ضروری یا مطلوب هستند.
کاربر معمولی ویلچیر می‌تواند مستقیما شیب 5 درصد را مستقلا طی کند و حداقل عرض 3 فوت (90 سانتیمتر) است.
پایین و بالا مسیر رمپ باید ساده باشد و سطحی به فاصله حداقل 5 فوت (1.5 سانتی متر) نیاز است.

مسیر ماشین رو

مسیر ماشین‌رو باید در کنار خیابان باید به اندازه کافی عریض باشند تا اتومبیل‌ها بتوانند به راحتی با جریان ترافیک ادغام شوند.
هرچه سرعت متوسط ترافیک خیابان بالاتر باشد، دهانه مسیرماشین‌رو باید بیشتر باشد.

دید ترافیک خیابانی از ورودی مسیر ماشین رو نباید مسدود شود.
گیاهان بزرگ قرار داده شده در ورودی مسیر ماشین‌رو وضعیت خطرناکی ایجاد می‌کند.
گیاهان در خارج از انحنای مسیر ماشین‌رو یا بزرگراه به وسیله تعریف جریان ترافیک به راننده کمک می‌کنند.
اطمینان حاصل کنید که چنین گیاه‌کاری با طراحی کل ادغام شود.
قرار دادن گیاه در داخل انحنای یک مسیر ماشین‌رو یا بزرگراه خطرناک است، زیرا دید راننده را از جاده جلویی قطع می‌کند.

5- مواد گیاهی در طراحی منظر :

در فضای عمومی درختان می‌توانند برای یکنواخت کردن خطوط استفاده شوند، سایه فراهم کرده و خانه‌ها را محصور می‌کنند .
همچنین درختان واقع در حیاط پشتی می‌تواند پس‌زمینه‌ای عالی برای خانه از دید ناظر خیابان ارائه دهد.
خطوط عمودی اکثر خانه‌ها می‌تواند به طور مؤثری توسط یک درخت کوچک کاشته شده در کنار گیاهان دیگر در گوشه هموار شود. شکل درخت بسیار مهم است.
درخت کم شاخه، گرد شده این خط را صاف می‌کند در حالی که یک درخت باریک و بلند تنها این خط را برجسته می‌کند.
درختانی با تنه‌های تنومند، مانند نخل سابال، نیز این خطوط عمودی را به جای تعدیل کردن، برجسته می‌کنند.

درخت

با استفاده از قرار دادن مناسب مواد گیاهی، خانه‌ای با طول کم (سبک مرتعی) را می‌توان بلندتر نشان داد.
درختان بزرگتر به عنوان پس‌زمینه، خط افقی سقف را می‌شکنند.
درختان کوچکتر، با فاصله چند فوت از انتها یا گوشه‌های خانه نیز به خانه کمک می‌کند تا نسبت به طول آن بلندتر به نظر آید.
یک خانه بلند و باریک، زمانی که درختان کمی یا هیچ درختی در پس‌زمینه قرار داده نشود،
اما درختان گرد و با اندازه متوسط در دو طرف خانه قرار داده شود، طویل‌تر دیده می‌شود.
گیاهان نزدیک این درختان باید کوتاهتر باشند و ارتفاع آنها با فاصله از خانه کاهش یابند.
این طراحی گیاه‌کاری به طور موثری با یک خط شیبدار ایجاد می‌شود تا خط عمودی خانه را جایگزین شود.
به این ترتیب، خانه نسبت به ارتفاع آن، طولانی‌تر به نظر می‌رسد.

درختان استفاده شده برای سایه باید به دقت قرار داده شوند.
طراح باید توجه کند که چه منطقه‌ای نیاز به سایه دارد، و در چه زمانی از روز و در چه فصولی سایه مورد نیاز است.
این اطلاعات تعیین خواهد کرد که درختان نسبت به زاویه خورشید، جهت خورشید و نواحی که به سایه نیاز دارند، کجا کاشته شوند.

مقداری از ناحیه باز در حیاط جلویی می‌تواند احساس منطقه گسترده‌ای را ایجاد کند که به چشم ناظر اجازه می‌دهد تا از خیابان به مناطق گیاه‌کاری شده حرکت کند.
مناطق گیاه‌کاری شده می‌توانند چشم ناظر را به محل مناسب هدایت کنند.
برخی از فعالیت‌های بازی خانوادگی نباید در منطقه زندگی خصوصی باشد و باید در بخش‌های باز منطقه عمومی قرار گیرند.

ورودی

ورودی باید یک منطقه گذار بین بیرون و داخل خانه باشد.
باید جزئیات قابل توجهی در برنامه‌ریزی و نگهداری این منطقه مدنظر قرار گیرد.
این درست است زیرا بازدید کننده نزدیک به این منطقه است و به آرامی در آن حرکت می‌کند یا چه بسا در آنجا می‌ایستد.
بنابراین زمانی برای مشاهده این منطقه دارد و برداشت مطلوب می‌تواند قبل از اینکه کسی وارد خانه شود، توسعه یابد.