توسط : کنه قرمز
کنه قرمز تار عنکبوتی با نام علمی Tetranychus urticae از خانواده arachnid از آفات مهم درختان گیاهان کاکتوس‌ها و ساکولنت ها میباشد. با نام‌های عمومی از قبیل کنه دو نقطه‌ایtwo-spotted spider و کنه قرمز تار عنکبوتی red spider mite هم شناخته میشود.
این کنه که با نام های دیگری از جمله کنه ی تارتن و کنه معمولی شناخته میشود از خطرناک ترین آفات گیاهان آپارتمانی،گلخانه ای،زراعی وباغ ها بوده که در صورت عدم درمان موجب مرگ گیاه میشود.
ازعلایم آلودگی این آفت میتوان به ایجاد لکه های زرد و قهوه ای رنگ (در صورت عدم درمان کل برگ قهوه ای رنگ میشود ) و وجود تارهای کنه بر روی برگ ها و شاخه ها ،لوله ای شدن ،خشک شدن و ریزش برگ ها اشاره کرد. علت ایجاد این لکه ها بر روی برگ ها این است که این نوع کنه از سلول های سطح زیرین برگ تغذیه کرده و کلروفیل برگ را از بین میبرد.
کنه ی تارتن دارای ساختمان بدنی بسیار ریز و بیضی شکل است که طول آن حدود 4/0_5/0 میلیمتر بوده و مشاهده ی آن با چشم غیر مسلح دشوار میباشد.اگر احتمال میدهید گیاه شما آلوده به این نوع آفت میباشد کافیست یک ورق کاغذ را زیر سطح برگ قرار داده و به آرامی آن را تکان دهید ،اگر کنه بر روی گیاه وجود داشته باشد شما آنها را به صورت ذراتی شبیه به فلفل بر روی کاغذ مشاهده می کنید.
برای پیشگیری از حمله ی این نوع کنه بر روی گیاه راه های متعددی وجود دارد از جمله:
- 1-جلوگیری از گرم شدن محیط نگهداری گیاه
- 2-کاهش گرد و غبار موجود در فضا (تجمع گرد و خاک بر روی برگ باعث ازدیاد و بقاء آفت می شود)
- 3-عدم استفاده ازسموم حشره کش وگوگرد ویا ترکیبات آن (به منظور کنترل ودفع سفیدک های پودری) درطیف وسیع
- 4-آبیاری اصولی هرگیاه به منظورجلوگیری از واردشدن تنش آبی به آن .
نحوه خسارت:
كنه ها اغلب در سطح زيرين برگها فعاليت كرده و به دليل دارا بودن قطعات دهاني از نوع برنده- مكنده، ابتدا نسج گياه را پاره نموده و پس از خروج شيره نباتي از آن تغذيه ميكنند .
سلول هاي محل آسيب ديده از بين رفته و در نتيجه نفوذ هوا به داخل پارانشيم، لكه هاي رنگ پريده روي سطح برگ ايجاد مي شود.
بر اثر فعاليت آفت و ايجاد تارهاي عنكبوتي، شاخه و برگ گياه حالت گردآلود گرفته و به شدت از زيبايي گياه ميزبان كاسته ميشود. در صورت عدم مبارزه به موقع، گياه به مرحله خشكيدگي كامل نيز ميرسد.
كنترل:
در مراحل اوليه آلودگي ميتوان با شستشوي گياه به وسيله آب و مايع شوينده معمولي يا صابون پتاسيم با اين آفت مبارزه كرد;
ولي در تراكم شديد كنه، با استفاده از سموم كنهكش اختصاصي نظير آبامكتين(ورتيمك)، هگزيتيازوكس (نيسورون)، آميتراز (مايتاك)، فنازاكوئين (پرايد )، فن پيروكسي ميت (ارتوس )،پروپارژيت (امايت)، بروموپروپيلات (نئورون)، تتراديفون (تديون) و … اقدام به مبارزه شيميايي نمود .
نكته مهم در خصوص كنترل اين آفت، شروع عمليات مبارزه بلافاصله پس از مشاهده اولين علائم آلودگي 10 روز يكبار تأثير قابل ملاحظه اي در كاهش جمعيت آفت و ميزان سم مصرفي دارد.
ضمناً شستشوي گونه هاي گياهي حساس هر 15 روز یکبار می باشد.
دیدگاه کاربران (0 دیدگاه)